( هذیان های شبانه ی دختری که خوابش نمی برد )

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش

( هذیان های شبانه ی دختری که خوابش نمی برد )

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش

            


                   تلخ است که لبریز حقایق شده است
                  زرد است که با درد موافق شده است
                   شاعر نشدی ،وگرنه می فهمیدی
                  پاییز بهاریست که عاشق شده است


سعیده دوشنبه 5 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 08:21 ب.ظ
11 نظر